استاندارد SAE
استاندارد SAE مخفف عبارت Society Of Automotive Engineers و به معنی انجمن مهندسین خودرو است. این استاندارد از اعدادی بین ۰ تا ۶۰ تشکیل شده و در برخی مواقع حرف W نیز در آن دیده میشود. استاندارد SAE به نوعی تعیینکنندهی ویسکوزیتهی روغن موتور است. ویسکوزیته ی روغن در واقع مشخص می کند که این محصول در چه شرایط آب و هوایی و با چه نوع موتوری کارکرد مناسب دارد. عدد ۰ در این استاندارد نشاندهندهی کمترین میزان گرانروی بوده و نمایانگر روغنی است که به راحتی جاری میشود در عوض با حرکت به سمت عدد ۶۰ میزان گرانروی افزایش میباید و SAE 60 نشانگر روغنی با گرانروی بسیار بالا است که یعنی سخت جاری میشود.
عدد اول قبل از حرف W نشان دهنده گرانروی روغن موتور در دمای پایین (فصل زمستان) است و هرمقدار این عدد کوچک باشد روغن موتو رقیق تر است یا به اصطلاح گرانروی پایین تری دارد. این عدد نقش مهمی در استارت اول در روزهای سرد زمستان دارد. زیرا برای روغن کاری موتور در این حالت روغن موتور باید به مراتب رقیق باشد تا روانکاری به خوبی انجام شود زیرا به علت سرمای هوا در فصل زمستان ممکن است روغن موتور به مراتب غلیظ تر شود و در نتیجه حرکت آن بین قطعات مکانیکی موتور به کندی انجام شود که این امر باعث آسیب به موتور و خوردگی قطعات به دلیل روانکاری نادرست داخل موتور میشود. بنابراین هرچه این عدد کوچکتر باشد، روغن موتور رقیقتر است و به شما این اطمینان را می دهد که در همان استارت اول کل اجزای داخلی موتور روغن کاری شده و موتور به راحتی روشن شود .
عدد دوم بعد از حرف W نشان دهنده غلظت روغن موتور در درجه حرارت های بالا است و هرچه این عدد بزرگتر باشد غلظت روغن موتور بالاتر و یا به اصطلاح سنگین تر است. برای مثال اگر شما در شهری مثل اهواز زندگی می کنید که دمای هوای آن ممکن است تا 40+ درجه سانتی گراد افزایش پیدا کنید پس بهتر است روغن موتوری انتخاب کنید که با توجه به گرمای هوا و گرمای داخلی موتور خاصیت روانکاری خود را از دست ندهد یعنی غلظت آن به مقداری کافی باشد چون ممکن است روغن موتور در این شرایط (دمای بالای محیط و دمای داخلی موتور) کاملا رقیق شود و در نتیجه کارایی خود را از دست بدهد.